Δανεικές υπάρξεις
Με στοιχειωμένο λιθάρι στο ένα χέρι αναδεύεις θαλασσινά νερά παλιάς πατρίδας και στο άλλο χέρι κρατείς σφιχτά ένα παιδικό τρενάκι γι ανήκουστα ταξίδια φανταστικά, στις εσχατιές μιας χώρας που σε πονάει και σε λυτρώνει. Άνθρωποι παράξενοι οι ταξιδιώτες σου, παράφοροι, ερωτικοί και μεθυσμένοι από ανεκπλήρωτους πόθους, τρικυμισμένα όνειρα, ακροβατούν μέσα στην ενδοφλέβια ταραχή τους…