Σα σπασμένο ρόδι

Ίσως από σημειολογική σύμπτωση, την ηρωική νύχτα του Πολυτεχνείου, της 17ης Νοέμβρη 1973, έγινε και η επανάσταση της Αγγελικής που δρομολόγησε νέες πορείες ζωής, όχι μόνο για την ίδια αλλά και για τους άνδρες που γνώρισε και παντρεύτηκε, όπως και για το συγγενικό της περιβάλλον και τα παιδιά της. Η περιπετειώδης περιδίνηση εκτυλίχθηκε στην Ελλάδα, την Αμερική και την Αυστραλία, που είναι οι πρωταγωνιστικοί χώροι του μυθιστορήματος. Έτσι λοιπόν, «σα σπασμένο ρόδι» ξεπετάγονται από μέσα, μαζί με κάθε σπόρο, δεκάδες ιστορίες, που όσο και να πιστεύει κανείς πως θα χαθεί ανάμεσά τους, αντίθετα τις παρακολουθεί σε κάθε τους λεπτομέρεια, στην παράλληλη διαδρομή τους.
Η Ελένη Λύτρα-Χαραρά, με δεξιοτεχνία αξιοθαύμαστη και με μια γλώσσα απλή και ανθρώπινη, πραγματοποιεί μια αγωνιώδη ξενάγηση στις ιστορίες όλων των πρωταγωνιστών, αλλά και στις χώρες και στους κόσμους όπου αυτοί κινούνται.
Όλες οι ιστορίες διαδραματίζονται στο πρόσφατο παρελθόν, πάντα όμως με παράλληλες αναδρομές, που έχουν αφετηρία την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Στην πορεία της αφήγησης εμπλέκονται γεγονότα και καταστάσεις από την κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση των ανθρώπων της ελληνικής επαρχίας που τους οδήγησαν στη μετανάστευση πριν και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο.
Η Ελένη Λύτρα-Χαραρά γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Κονίστρες κοντά στην Κύμη της Εύβοιας. Μετά τα μαθητικά της χρόνια πήγε στην Αθήνα και παράλληλα με την πρόσληψή της στην Εθνική Τράπεζα σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ. Μετά από είκοσι χρόνια διέκοψε την εργασία της στην Τράπεζα και σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι παντρεμένη κι έχει μια κόρη κι ένα γιο.
Στο βιβλίο της η Ελένη Λύτρα-Χαραρά καταγράφει ιστορίες και γεγονότα που διαδραματίζονται στην Ελλάδα, στην Αμερική και στην Αυστραλία και φέρνει στο φως τα βιώματα από προηγούμενες γενιές, τις μνήμες από τα κύματα της μετανάστευσης, το νόστο των ξενιτεμένων, αλλά και τη λαχτάρα εκείνων που περιμένουν να γυρίσουν, έχοντας γνωρίσει δύο πατρίδες, με την καρδιά τους χωρισμένη στα δυο, έτσι, σα σπασμένο ρόδι..΄ΚΠΠ

Ελένη Μπερτσάτου, Συγγραφέας

‘Το πραγματικά γεμάτο αίσθημα και συναισθήματα βιβλίο σου, με συγκίνησε σε τέτοιο βαθμό που κάποια στιγμή αναρωτήθηκα πως θα νοιώθει ο αναγνώστης που έχει έστω ένα μικρό βίωμα σαν αυτά που περιγράφεις με τόση μαστοριά.
Δεν ενδιαφέρει αν είναι βιωματική ή φανταστική ιστορία, καθώς οι γραμμές περνούν μπροστά στα μάτια του αναγνώστη, εικόνες, κουβέντες, συναισθήματα του κάθε ήρωα του βιβλίου, γίνονται αυτόματα παρέα του και μάλιστα θα έλεγα παρέα που τον διεκδικεί. Παρέα που βάζει τον αναγνώστη δίπλα τους να βιώνει και αυτός αυτά που περνάνε οι ίδιοι.
Η περιγραφή σου πάνω σε μέρη άγνωστα γίνεται φωτογραφική μηχανή στα χέρια και μας παρουσιάζει εικόνες μαγικές μιας άλλης χώρας.
Τα δυνατά σου σημεία και η κορύφωση του γραπτού σου λόγου αγγίζουν τα όρια της ολοκλήρωσης στις «ονειρικές αφηγήσεις», διακρίνω ότι η σκέψη σου πετάει σε σφαίρες άγνωστες και η φαντασία σου ζει μέσα σε ονειρεμένες πολιτείες.
Θα τολμούσα να επισημάνω ότι η συναισθηματική φόρτιση των εικόνων των διαλόγων και του γενικού πλαισίου είναι σε μερικά σημεία μεγάλη. Κατά την ταπεινή μου θέση ο αναγνώστης δεν αντέχει σ΄ αυτό. Ο αναγνώστης είναι ανήμπορος να αντισταθεί στο σκοπό του συγγραφέα, τον ακολουθεί και βιώνει ότι του προσφέρει (μιλάμε για τον εραστή-αναγνώστη), γι’ αυτό πρέπει να του δίνουμε το χρόνο να μείνει λίγο μόνος του, να ξαναφέρει στη φαντασία του αυτά που βίωσε διαβάζοντας ένα βιβλίο.
Προσωπικά θέλω να σε ευχαριστήσω:
για την ομορφιά που γεύτηκαν τα μάτια μου καθώς ταξίδευα μέσα στις σελίδες του.
για τη συναισθηματική φόρτιση που μου αποκάλυψε ότι τα όριά μου αρχίζουν να μικραίνουν, άρα μεγαλώνω.
και πάνω απ’ όλα να σε ευχαριστήσω γιατί γνώρισα άλλες ζωές, άλλες εικόνες και δεν φαντάστηκα ότι θα με συγκινούσε τόσο η γνωριμία τους και θα μου γίνονταν πρόσωπα οικεία.
Να είσαι πάντα καλά, αισθαντική και ανθρώπινη και ο γραπτός σου λόγος να ταξιδεύει σε θάλασσες εραστών που δεν χορταίνουν να αγαπούν και να ονειρεύονται.
Με αγάπη γραμμένη. στα λόγια του Αγίου Ιωάννη (Αποκάλυψη)
‘Εν αρχή είναι ο Λόγος και Λόγος είναι ο Θεός,
και Θεός είναι ο Λόγος’

Φιλίτσα Λέρτα,Ποιήτρια- συγγραφέας,15/4/08

Διάβασα με μεγάλη προσοχή κι ενδιαφέρον το μυθιστόρημα της εκλεκτής συγγραφέως Ελένης Λύτρα-Χαραρά «Σα σπασμένο Ρόδι».
Η γραφή της είναι ενδιαφέρουσα και διατυπώνεται με τρόπο ώστε, να επιτυγχάνεται άμεση μέθεξη συγγραφέως και αναγνώστη.
Στη ροή, τη σωστή ροή της εκφραστικότητάς της απεκόμισα μιας υψηλής ποιότητας αισθητική συγκίνηση..
Βαθυστόχαστη, ψύχραιμη ατενίζει τα γεγονότα γύρω της ζωής και τα μετουσιώνει σε ρυθμούς και εμπειρίες. Είναι σημαντική η πνευματική παρουσία της στα Ελληνικά δρώμενα.
Την ευχαριστώ για την προσφορά του βιβλίου της. Μελετώντας το, μπόρεσα να γίνω κοινωνός των υπέροχων ανθρωποκεντρικών στοχασμών της και της δικής της μέθης. Μιας μέθης που αναδύει μελωδικό ήχο και ωραίες εικόνες, που πραγματικά συγκινούν. Κι έχουμε τόση ανάγκη από ευαισθησία στην εποχή μας, για να επικοινωνούμε με συγκινημένη αλήθεια.
Εύχομαι ολόψυχα η ευαισθησία της Ελένης Λύτρα-Χαραρά, να μας δώσει στο εγγύς μέλλον καινούργιες δημιουργίες και να στέλνει γύρω μας μηνύματα ανθρωπιάς, που τόση ανάγκη έχουμε στους χαλεπούς καιρούς μας.
Με απέραντη εκτίμηση
Φιλίτσα Λέρτα Αθανασέλλου

ΗΡΩ ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ, Ποιήτρια,8 Μαΐου 2008

Αγαπητή μου Ελένη,
Χριστός Ανέστη! Εύχομαι η Ανάσταση του Χριστού ν’ αναστήσει μέσα σου κάθε καλή έμπνευση γι’ αξιόλογη προσφορά στο χώρο της Λογοτεχνίας.
Είναι καμιά δεκαριά μέρες που πήρα το ωραίο σου βιβλίο και σ’ ευχαριστώ πολύ. Το διάβασα απνευστί μέσα σ’ ένα απόγευμα. Όμως μεσολάβησαν γιορτές εκδρομές αφίξεις παιδιών απ’ το εξωτερικό και γάμος φιλικού ζευγαριού που δεν με άφησαν να σου απαντήσω αμέσως. Έκανα και κάποια προσπάθεια τηλεφωνική, αλλ’ η γραμμή ήταν κατειλημμένη. Έτσι πέρασαν οι μέρες χωρίς να επικοινωνήσουμε.
Το βιβλίο σου μου άρεσε πολύ. Οι χαρακτήρες των γυναικών που περιγράφεις πραγματικοί, συγκινητικοί και τα όνειρα, οι επιδιώξεις, καθώς και τα προβλήματά τους είναι προβλήματα και όνειρα κάθε γυναίκας. Αλλά κι οι άνδρες ήρωές έχουν ρεαλισμό. Περιγράφεις χωρίς ψεύτικες αεροβασίες, λες και κάθε μια απ’ τις ηρωίδες σου είν’ ένα κομμάτι απ’ τον εαυτό σου, λες κι έχεις ζήσει όλα όσα ρίχνεις στο χαρτί.
Η γλώσσα σου ευγενική, οι διάλογοι ζωντανοί, η πλοκή ενδιαφέρουσα. Το θέμα σου ρεαλιστικότατο, αφού όλοι μας έχουμε τελικά μες’ την καρδιά ένα σπασμένο ρόδι, που αιμορραγεί αναμνήσεις πίκρας κι απογοήτευσης. Άλλωστε αυτό είναι και το ενδιαφέρον της ζωής, το θάρρος για μια ανατροπή και διόρθωση των αστοχιών και λανθασμένων προβλέψεων κι ο συνεχής σκληρός αγώνας για ν’ αγγίξουμε την ευτυχία.
Σου στέλνω κι εγώ την τελευταία μου ποιητική συλλογή «Πορείες και Σταθμοί». Πιστεύω να τα πούμε κι από κοντά τώρα που καταλάγιασαν οι φούριες των γιορτών.
Σε χαιρετώ, σε συγχαίρω για το βιβλίο σου κι εύχομαι και σ’ άλλα πολλά ακόμα.
Με φιλία και εκτίμηση
Ηρώ- Χρυσάνθη Αλεξανδράκη